تهران من
۱. آرامگاه
ظهیرالدوله، آرامگاه فروغ فرخزاد، آرامگاه قمرالملوک وزیری، روح‌الله خالقی و ملک‌الشعرا. آرامگاهی فراموش شده در شمال تهران، مکانی که صدای کسانی که در آن مدفون شده‌اند بلندتر از صدای بسیاری از مردم تهران شنیده می‌شود. فقط لازم است که در یکی از صبح‌های پنج‌شنبه به ظهیرالدوله بروی تا این صدا را بشنوی.
شرح مجموعه:
تهران در دلش حرف‌های زیادی دارد. حرف‌هایی که در روزمرگی ما گم شده؛ حرف‌های کمتر شنیده شده؛ حرف‌هایی که باید دور از هیاهوی آهن و گوگرد این روزهای آن شنیده شود؛ حرف‌هایی که باید در کف خیابان‌هایش نفس بکشی تا آن‌ها را بشنوی.
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *