ماها، فصل ۲
۳. انگلیسی در فارسی
چرا واژگان انگلیسی را در فارسی به کار میبریم؟ شیکتر و امروزیتر است؟ مُد و گرایشی جدید است؟ واژگان انگلیسی منظورمان را بهتر میرساند؟ آیا میتوان روند استفاده از واژگان را در زبانهای مختلف کنترل کرد؟
فهیمه خضر حیدری و حسین قاضیان این هفته در «ماها» میزبان داریوش آشوری، نویسنده، مترجم و زبانشناس هستند و این پرسشها را در گفتوگو با او طرح کردهاند.
شرح مجموعه:
خیلی وقتها به شوخی و جدی، با صدای بلند یا فقط در دل خودمان فکر میکنیم که «ما خوبیم و بقیه بدند». اگر در جامعه کاری درست انجام نمیشود، اگر زندگی و مناسبات اطرافمان به شیوهای است که نمیپسندیم، اگر دروغ و ریا و فضولی و بیمسئولیتی در کار است، اگر در فضاهای عمومی آشغال هست، اگر در شهر که راه میرویم به هم تنه میزنیم و از احترام شهروندی خبری نیست، اگر در صف همدیگر را هُل میدهیم و همیشه عجله داریم، در همهی این موقعیتهای فرضی همیشه گروهی هستند به نام «دیگران»، «آنها»، «مردم»؛ گروهی جدا از «ما» که مسئولیت همه چیز همیشه متوجه آنهاست.
اما آیا دیگران از ما، از «ماها»، جدا هستند؟ ما تا چه حد بخشی از دیگران هستیم؟ رفتار دیگران چقدر آیینهی رفتار ماست؟ جامعه را چه کسانی میسازند؟ ما یا آنها؟
«رسانهی پارسی» با هدفِ توجهدادن به این پرسشها از یک سو، و بررسی و بازبینیِ «ما» و نقش آن در جامعهای که در آن زندگی میکنیم از سوی دیگر، مجموعهی پادکست #ماها را تهیه کرده است. این مجموعه کاری است از حسین قاضیان، جامعهشناس و فهیمه خضر حیدری، روزنامهنگار.
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *