شلاق (Whiplash)
مدت زمان فیلم:
۱۰۶ دقیقه
کارگردان:
سینمادوستان دیمین شِزل، فیلمساز جوان آمریکایی را بیشتر با فیلم لا لا لند میشناسند اما پیش از آن شزل با فیلم شلاق (۲۰۱۴)، نامزد جایزه بهترین فیلم سال در اسکار ۲۰۱۵، به جهان سینما معرفی شده بود. اولین انسان و دو اپیزود ابتدایی از مجموعه جدید شبکه نتفلیکس به نام اِدی از آثار سینمایی دیگر او به شمار میروند.
بازیگران:
جی. کی. سیمونس برای نقشآفرینی در این فیلم موفق به دریافت جوایز بسیاری از جمله اسکار، گلدن گلوب و بفتا شد. از فیلمهای دیگر او میتوان به بالا در آسمان (Up In The Air)، لا لا لند، جونو و مرد عنکبوتی اشاره کرد.
در کارنامه هنری مایلز تلر، بازیگر نقش اصلی فیلم، پیش از شلاق فیلم اکنون شگفتانگیز (The Spectacular Now) دیده میشود که برای بازی در آن جایزه ویژه بازیگر جوان را از هیئت ژوری فستیوال فیلم ساندنس دریافت کرد.
داستان فیلم:
جوانی کمرو و خجالتی به نام اندرو با آرزوی اینکه نوازنده بزرگی شود به مدرسه موسیقیای میرود که یکی از بزرگترین مربیهای موسیقی آمریکا به نام فلچر در آن تدریس میکند. اندرو بعد از مدتی متوجه شیوه عجیب و سختگیرانه فلچر در آموزش میشود اما او آمده است تا به آرزویش برسد.
درباره فیلم:
شلاق را میتوان شگفتی یا شاهکار سینما در سال ۲۰۱۴ دانست که فیلمسازی جوان و خوشآتیه به نام دیمین شِزل را به جهان سینما معرفی کرد. شلاق در سالی اکران شد که فیلمهایی نظیر هتل بزرگ بوداپست، بردمن، نظریه همه چیز و پسرانگی بر پرده سینماهای جهان رفتند با این حال، این فیلم با کسب و نامزدی دریافت بیش از دویست جایزه از فستیوالها و جشنهای سینمایی، از جمله نامزدی در پنج رشته اسکار، یکی از پُرافتخارترین فیلمهای سال بود.
شلاق تصویر تحقق رؤیاست. اندرو در فیلم شکنجه میشود، سختی میبیند، تحقیر میشود، دوستانش را از دست میدهد و حتی بارها احساس ناامیدی میکند اما مصمم است و میخواهد به آرزویش برسد. تنها راه رسیدن به آرزویش همانی است که پیش رویش است و باید آن را با همه سختیها و موانع به پایان برساند.
ریتم شلاق همچون موسیقی جاز تند است و تماشاگر را تا انتهای فیلم همراه خود نگه میدارد. فریاد اعتراض نهفته در موسیقی جاز در جایجای فیلم شنیده میشود. دیمین شِزل که خود عاشق موسیقی است فیلمش را این گونه توصیف میکند:
دلم میخواست با این فیلم تصویری از جهانی فوقالعاده رقابتی ارائه کنم که گویی در آن افراد برای رسیدن به موفقیت تک و تنها هستند. در این مدرسه فنی همه به دنبال تصاحب بالاترین جایگاه در سالن لینکلن سنتر و یا در گروههای بزرگ میگردند. و خوب، به اندازه کافی جا نیست. به همین خاطر همه با خنجر زدن به پشت دیگری هم که شده، به دنبال بالا رفتن از نردبان پیشرفت هستند. از درون این خصومت، رقابت بیرون میآید. با این حال وقتی همه با هم مینوازند، کلیت آنها است که به گوش میرسد. این نکته کنایهآمیز داستان است.
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *