زخم سبز

شاعر: بهمن نیروانی 
آهنگساز و خواننده: سارا ندافیان 
_ 
 
به خاکی که از ابتدا سبز بود 
به کوهش که اِستاد تا پای جان 
که موجش خروشید بر زندگی 
به هوشش که بنمود روشن جهان 
           
به آن سرزمینی که بر دار شد 
به نام زمینی که از پا فتاد 
به روزی همه فرّه و نور بود 
شبی آمد و پا به ظلمت نهاد 
 
پرنده پرنده به غربت زدند  
درختان بریدند از ریشه‌ها 
وطن خالی از خود شد و هر که ماند 
تبر خورد یا خود شد از تیشه ‌ها  
 
کنون فصل، فصل بهار آمده 
بیا فکر زنجیر را پاره کن  
وطن زخمی و رنج جانش به تن 
به جان و دل این درد را چاره کن  
 
کنون فصل، فصل بهار آمده 
شکوفه شکفته به شهر خزان 
بروید ببالد جوانی کند  
دوباره تن زخم ایرانمان 
 
به میدان آبادی این زمین  
خوشا آنکه خود را فراموش کرد 
به همت کمر بست و گویی فکند 
طلوعی بر این شهر خاموش کرد 
 
هزاران جوان جانفشانی کنند 
زنان بندها را رها می‌کنند 
بُنِ جهل و تبعیض بَرمی‌کَنند 
بساط تساوی به پا می‌کنند 
 
به خاکی که همواره خورشید داشت 
به نام زمینی که از پا فتاد 
به امروز و فردای روشن‌ترش 
نمانده چنان و چنین هم مباد