«اگر» گزیده‌ی کوتاهی است از گپی طولانی با کسانی که یکی از والدین‌ یا هر دوی آنها را در زندان‌های جمهوری اسلامی و یا به دست مأمورینش از دست داده‌اند و یا مدتی به دلیل زندانی بودن آنها از داشتن‌شان محروم بوده‌اند. فارغ از هر نوع باور، اعتقاد، عقیده و یا هدفی که آنها برایش جان‌شان را از دست داده‌اند و یا متحمل سختی‌هایی شده‌اند، فرزندان آنها نکات و دردهای مشترکی را به اشتراک می‌گذارند و از حس و حال آن روزها و تأثیرات این اتفاق در زندگی‌شان درد دل می‌کنند.