۴. ناامیدی به عنوان ادعا
در محیط مجازی و در فضای مدعی روشنفکری جامعه ایرانی، نوعی افتخار به ناامیدی و استقبال از اشعار و آثار یأسآلود، سالهاست رواج دارد. چه انگیزههایی باعث این میشود که گاه احساس کنیم با ژست ناامیدی، از مردم معمولی متمایز میشویم و در جایگاه والاتری قرار میگیریم؟ سندروم لذت نبردن از زندگی، چقدر به ترسهای بیهودهای که خودمان میسازیم و پرورش میدهیم، برمیگردد و چه کسانی در سینما و ادبیات به این ضعف ذهن و روحیهی انسان معاصر توجه داشتهاند؟
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *