۳. ناامیدی بر اساس موقعیت
در بسیاری از نمایشنامهها و فیلمهای غربی، موقعیت بحرانی را با طنز به نمایش میگذارند. اما در فرهنگ و روایات ما اگر چنین اتفاقی بیفتد، بیشتر اوقات گوینده را به فهم نکردنِ شرایط سخت متهم میکنیم. چرا این تفاوت در نوع نگاه تا این اندازه محسوس است؟ وقتی شرایط خیلی حاد می شود، حفظ یا از دست دادن امید بسیار کلیدیتر به چشم میآید و گاه آدمی در این وضعیت به نیازهای اولیۀ زنده ماندن قناعت میکند. روشن است که هر یک از جلوههای اینچنینی در سرگذشت و سرنوشت آدمی، برای درام و فیلم بستر بسیار جذابی فراهم میکند ولی برای این برنامه، نه فقط این جذابیت، بلکه دستاورد انسانی این نوع آثار است که اهمیت دارد.
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *