۲. امید به بهبود
بیماریهایی که بهسختی درمان میشوند، از مهمترین زمینههای ایجاد ناامیدی بوده و هستند. اما آیا امید بخشیدن به هر فرد درگیر این وضعیت، همواره لازم است؟ آیا همیشه نتیجهی یکسانی خواهد داشت و مفید واقع خواهد شد؟ فیلمها، نمایشنامهها، رمانها و داستانهای کوتاه بسیاری به افراد مبتلا به چنین شرایطی پرداختهاند و جهانبینی هر کدام از این افراد را همچون نمونهای از واکنش انسان در زندگی واقعی تصویر کردهاند. گستردگی این موضوع باعث میشود که در این قسمت به گوشه و کنار ادبیات نمایشی و داستانی سرک بکشیم و ببینیم چگونه نوع برخورد با ناامیدی آدمها در این احوال، به ظرفیتهای هر فرد و روحیه و رویکرد او بستگی دارد.
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *