کَفرناحوم (۲۰۱۸)

مدت زمان فیلم: 

۱۲۶ دقیقه

کارگردان: 

نادین لبکی، بازیگر و کارگردان لبنانی، پیش از فیلم کفرناحوم (Capernaum) با فیلم‌های کارامل و حالا کجا برویم شناخته می‌شد. او را تصویرگر نادیده‌های زندگی واقعی زنان و کودکان لبنان می‌دانند. نادین لبکی در فیلم‌هایش از زاویه‌ای به لبنان امروز، به خصوص زادگاهش بیروت، نگاه می‌کند که کمتر در آثار سینمایی دیگر دیده شده است. در کارنامه سینمایی لبکی ده‌ها جایزه و نامزدی از فستیوال‌های سینمایی دنیا دیده می‌شود. او اولین فیلم‌ساز زن عرب است که به عنوان رئیس هیئت داوران بخش نوعی نگاه در فستیوال کن انتخاب شد.

بازیگران:

زین الرافعی، کودک پناهنده سوری، زمانی که در خیابان‌های بیروت آواره بود، توسط نادین لبکی کشف شد. زندگی واقعی او با زندگی زین در فیلم مشابه است. این بازیگر چهارده ساله سوری برای بازی در این فیلم برنده عنوان بهترین بازیگر از فستیوال فیلم پرتقال طلایی آنتالیا، نامزد جایزه بهترین بازیگر از فستیوال آسیا پاسفیک و برنده و نامزد دریافت چندین جایزه بین‌المللی دیگر شد. بیشتر بازیگران فیلم غیرحرفه‌ای هستند. نادین لبکی خودش هم در این فیلم بازی می‌کند.

داستان فیلم:

فیلم از جلسه دادگاه پسر نوجوانی به نام زین شروع می‌شود. او از پدر و مادرش به خاطر به دنیا آوردنش شکایت کرده است.

درباره فیلم:

کفرناحوم در اولین حضور جهانی‌اش جایزه ویژه هیئت داوران فستیوال کن ۲۰۱۸ را به خود اختصاص داد. این فیلم همچنین نامزد بهترین فیلم غیرانگلیسی در مراسم اسکار، گلدن گلوب و بفتا شد. کفرناحوم در مجموع با بیش از صد عنوان و نامزدی در فستیوال‌های سینمایی دنیا از فیلم‌های موفق سال ۲۰۱۸ بود. 

کفرناحوم نام محله‌ای فقیرنشین در بیروت است که زین در آنجا زندگی می‌کند. در این محل، فقر، تنگدستی، فحشا، دزدی و قتل بیداد می‌کند. به گفته نادین لبکی این محله را می‌شود جهنمی واقعی روی زمین شمرد. در این میان کودکان سخت‌ترین فشارها را تحمل می‌کنند بدون آنکه دیده شوند. نادین لبکی معتقد است که کودکان برای جنگ‌ها، درگیری‌ها، تصمیمات نادرستِ ما و روش‌های غلط دولت‌ها بیشترین هزینه را می‌پردازند در حالی که جامعه آنها را نادیده می‌گیرد.

کفرناحوم ریتم خوبی دارد و تماشاگر را تا پایان با خود همراه می‌کند. بخشی از فیلم به نمایش ارتباط زین با نوزاد سیاه‌پوست آفریقایی اختصاص دارد. تصاویر این بخش، مملو از روابط پاک انسانی و ارتباطات پُر مِهری است که این روزها کمتر در جامعه بزرگسالان می‌شود دید.