اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند (۲۰۱۸)

مدت زمان فیلم: 

۱۱۹ دقیقه

کارگردان: 

فیلم اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند سومین اثر بلند سینمایی بری جنکینز، کارگردان موفق سینمای هالیوود است. این کارگردان سیاه‌پوست آمریکایی در آثارش به مشکلات ناشی از نژادپرستی در زندگی سیاه‌پوستان آمریکا می‌پردازد. جنکیز با فیلم مهتاب (۲۰۱۶) موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم سال از اسکار ۲۰۱۷ و بهترین فیلم درام از مراسم گلدن گلوب شد. دارویی برای افسردگی (۲۰۰۸) اولین فیلم این سینماگر آمریکایی است که با تحسین منتقدین همراه بود.

داستان فیلم:

فانی و تیش، دو جوان سیاه‌پوست فقیر در محله هارلم، زندگی مشترکی را آغاز می‌کنند. تیش باردار است که فانی را به اتهام تجاوز به دختری دستگیر می‌کنند. تیش تلاش می‌کند پیش از به دنیا آمدن کودک‌شان بی‌گناهی شوهرش را ثابت کند. فیلم از نگاه تیش روایت می‌شود.

بازیگران:

بازی کی‌کی لِین در نقش تیش تحسین و تقدیر فراوان منتقدین و فستیوال‌های جهانی را به همراه داشت. او به همراه استفان جیمز جایزه بهترین اجرای نقش زوج را از حلقه منتقدان فیلم زنان گرفت.

استفان جیمز که نقش فانی را بازی می‌کند، با فیلم‌های سِلما اثر ایوا دوورنی و مسابقه اثر استیفن هاپکینز شناخته می‌شود.

رجینا کینگ (در نقش مادر تیش) یکی از بازیگران محبوب جامعه سیاه‌پوستان است. او برای بازی در این فیلم موفق به دریافت جایزه نقش مکمل از مراسم اسکار و گلدن گلوب ۲۰۱۹ شد. از نقش‌های ماندگار رجینا کینگ، نقش لاتریس باتلر در سریال هفت ثانیه است.

درباره فیلم:

هر سیاه‌پوستی که در آمریکا متولد شده زندگی‌اش را در این خیابان شروع کرده. خیابان معروف سیاه‌پوستان، خیابان بیل، میراث ماست. 

این گفتار ابتدایی فیلم اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند است که از مقدمه رمانی با همین عنوان اثر جیمز بالدوین، نویسنده آمریکایی برداشته شده است. بالدوین عنوان کتابش را از آهنگی در سبک بلوز با نام اندوه خیابان بیل انتخاب کرده است. 

اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند فیلم عاشقانه‌ای است که در درون خود، بی‌عدالتی نژادی حاکم بر جامعه سیاه‌پوستان آمریکا را روایت می‌کند. به گفته کریستوفر میچل، منتقد معروف سینمایی، داستان این فیلم درست به همان اندازه که درباره عشق است، درباره عدالت و بی‌عدالتی هم هست.

داستان فیلم، حکایت تقابل عشق و نفرت، امید و ناامیدی، اعتماد و بی‌اعتمادی و در نهایت، عدالت و بی‌عدالتی در جامعه‌ای است که اساسش بر نژادپرستی و اقلیت‌سازی بنا شده است. دو جوان سیاه‌پوست در محله هارلم، معروف‌ترین محله سیاه‌پوستان آمریکا، زندگی مشترکی را دور از همه سر و صداهای اطراف‌شان به امید آینده‌ای درخشان آغاز می‌کنند. اکثر هم‌نسلان پسر کشته یا زندانی شده‌اند ولی او که جوان هنرمندی است می‌خواهد راه دیگری پیش بگیرد و با ساختن کارهای دستی کسب درآمد می‌کند. اما درست در زمانی که آنها باید از شنیدن خبر در راه بودن اولین فرزندشان خوشحال شوند مرد به اتهامی واهی دستگیر می‌شود. دختر که بر بی‌گناهی همسرش باور دارد از هر راهی سعی می‌کند بی‌گناهی او را ثابت کند اما هیچ دری به روی دختری رنگین‌پوست باز نیست. آیا این بی‌عدالتی در انتظار فرزند آنها هم خواهد بود؟

اولین اکران جهانی اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند در فستیوال فیلم تورنتو، تحسین منتقدین و تماشاگران را در پی داشت. در یک سال فیلم و عواملش برنده و نامزد دریافت بیش از دویست جایزه از فستیوال‌های جهانی شدند. بنیاد فیلم آمریکا این فیلم را یکی از ده فیلم برتر سال ۲۰۱۸ دانست. اگر خیابان بیل می‌توانست حرف بزند فیلمی است جذاب که هر نمای آن تصویری از امید و اشتیاق به زندگی دارد.