اعتراض روی سکوهای ورزشی
ورزش حرفهای، به جز محلی برای رقابت ورزشکاران، فضایی است برای انعکاس مواضع و نظرهای اجتماعی و سیاسی کشورها، نهادهای ورزشی، ورزشکاران و تماشاگران. نمونههایی از حرکتهای اعتراضی ماندگار در تاریخ در حیطه ورزش از این قرارند:
۱. علیه جنگ با ویتنام: محمد علی (کلی سابق) در سال ۱۹۶۷ در مخالفت با جنگ با ویتنام حاضر به ثبت نام برای خدمت نظامی نشد. به همین دلیل بیش از سه سال از شرکت در مسابقات بوکس محروم شد. همچنین یک دادگاه او را به پنج سال زندان محکوم کرد.
۲. علیه نژادپرستی: در مسابقات المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی، دو دونده آمریکایی به نامهای تامی اسمیت و جان کارلوس برنده مدال طلا و نقره شدند. در زمان پخش سرود آمریکا تامی اسمیت و جان کارلوس برای اعتراض به تبعیض نژادی علیه سیاهان مشتهای خود را که با دستکش سیاه پوشانده شده بود بالا آوردند. هر دو از کمیته المپیک و تیم ملی اخراج شدند.
۳. علیه آپارتاید نژادی: در مسابقات المپیک ۱۹۷۶ مونترال، بیشتر از بیست کشور آفریقایی در اعتراض به حضور نیوزلند پرچم خود را از المپیک خارج کردند. دلیل اعتراض آنها به نیوزلند این بود که تیم راگبی این کشور در مسابقات آفریقای جنوبیِ آپارتاید نژادی شرکت کرده بود.
۴. علیه سرکوب معترضین: فیسا لیلسا، دونده ماراتن اتیوپی، در المپیک ۲۰۱۶ ریو که برنده مدال نقره شد، هنگام عبور از خط پایان دستهایش را به نشان اعتراض به نقض حقوق بشر و حمایت از معترضین در اتیوپی به حالت ضربدر بالای سرش قرار داد. به گزارش فعالین حقوق بشر، نیروهای امنیتی صدها معترض را در تظاهرات ضددولتی اتیوپی کشته بودند.
۵. علیه خشونت پلیس نسبت به سیاهان آمریکا: کالین کپرنیک، بازیکن فوتبال آمریکایی، در سال ۲۰۱۶ هنگام پخش سرود ملی آمریکا، در اعتراض به خشونت پلیس علیه سیاهان آمریکا زانو زد. او از حامیان جنبش «جان سیاهان مهم است» بود و حرکت زانو زدن را در مسابقات دیگر نیز تکرار کرد. زانو زدن کپرنیک در هنگام پخش سرود از نظر بسیاری توهینآمیز محسوب میشد و به همین دلیل توسط بسیاری از تیمها طرد شد.
۶. علیه ظلم بر گروههای تحت ستم: ریون ساندرز، برنده مدال نقرهی پرتاب وزنه، در المپیک ۲۰۲۱ توکیو دستانش را به حالت ضربدر بالای سر آورد. او سپس توضیح داد که ضربدر به علامت تقاطع است و منظور او حمایت از تمام گروههایی است که تحت ستم هستند ولی تریبونی برای بلند کردن صدایشان ندارند از جمله افراد متعلق به جوامع سیاهان، الجیبیتیکیو.
۷. همزمان با اعتراضات سراسری ایرانیان که با قتل مهسا امینی و «زن، زندگی، آزادی» شروع شد و با موجی از برداشتن و سوزاندن روسری، و قیچی کردن مو توسط زنان ایرانی معترض ادامه پیدا کرد، الناز رکابی در فینال مسابقات قهرمانی سنگنوردی آسیا در کره جنوبی بدون حجاب ظاهر شد و سنگنوردی کرد. او را تحت تدابیر امنیتی شدید به تهران آوردند؛ جایی که گروههای زیادی از مردم برای استقبال از او به فرودگاه رفتند.
نظر شما چیست؟
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *